Ziemia kaliska położona jest na południowo-wschodnim krańcu Wielkopolski i etnicznie do niej przynależy. Osią mikroregionu jest rzeka Prosna, która przez wieki była główną arterią komunikacyjną, łączącą osady po obu jej brzegach. Skupienie ludności w dorzeczu Prosny było czynnikiem tworzącym więzi kulturowe i spajającym region w całość.

Wraz z rozbiorami Ziemia kaliska została podzielona – wzdłuż Prosny przebiegała granica między Rosją a Prusami. Położenie tego subregionu Wielkopolski oraz historia geopolityczna wzmocniły peryferyjny charakter Ziemi kaliskiej. Oznacza to, że pewne cechy kultury materialnej i niematerialnej stanowią formę przejściową ku sąsiednim dzielnicom. Istnieją również przejawy kultury wybitnie swoiste dla Ziemi kaliskiej, np. odnaleziono tu niezwykłe instrumentarium, występujące tylko w tym subregionie – są to basy kaliskie oraz bębny osznurowane.